ناشناس ( تحصیلات : دبیرستان ، 19 ساله )

خانم قربانی،دوباره سلام،من همونم که گفتم دوست جدیدی پیدا کردم زیاد محبت میکنم و...،یه سوال دیگه،من وقتی دوستم ناراحت میشه از همه توانم مایه میزارم تا خوشحال شه،من ادم خودداری هستم،اگه ناراحت بشم به کسی نمیگم،اما امروز سر یه چیزی گریه کردم بهش گفتم،اون بعد نیم ساعت خیلی با بی تفاوتی جواب داد،واقعا ناراحت شدم


مشاور (خانم قربانی)

سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون

به دلیل برخوردی که با دیگران دارید، فکر میکنید دیگران هم باید مانند شما رفتار کنند و فقط ان را درست میدانید و اکنون که رفتار دوست تان سطحی یا با شدت عاطفی کم بوده، برایتان ناراحت کننده و غیر قابل قبول است.

دوست عزیز، اینکه شما رفتاری را با درجه خاصی از شدت انجام میدهید ناشی از شخصیت، نگرش یا مهارت ارتباطی شماست و دلیل نمی شود که رفتارهای دیگران هم انگونه باشد یا بر طبق ان نمره گذاری شود. رفتارهای شما نشانه نداشتن مهارت ارتباطی است، اینکه نیاموخته اید اعتراض و ناراحتی خود را بیان کنید و یا در زمان بیان، از نهایت احساسات خود برای اعتراض استفاده می کنید و یا انتظار دارید که تمام اشک هایتان تحویل گرفته شود و او هم مستاصلانه و در نهایت شرمساری برای رضایت شما عمل نماید، نشانه خامی و ناپخته بودن رفتار بین فردی تان است. شما احتمالا فردی عاطفی و زودرنج هستید به اصطلاح عامیانه دل گنجشکی، و البته کمالگرا که دوست دارید هر چیز را در نهایت شدت تجربه کنید. و غیر ان را قبول ندارید نه از خودتان و نه از دیگران. این اشکال کلا از سوی شماست و باید با این خصیصه خود مقابله کنید. در رفتار جرات مندانه و ابراز وجود که راهکار اصلاح ارتباطات معیوب است، به فرد اموزش داده میشود که درخواست خود را بگوید ولی تضمینی وجود ندارد که حتما رفتار مدنظر خود را از دیگران مشاهده کند و حتی گاهی هم ممکن است نتیجه نگیرید و فرد مقابل اصلا اعتراض او را نپذیرد. با این حال، فایده ابراز وجود این است که شما یاد گرفته اید فرد منفعل و پذیرای بی چون و چرای برخوردهای بی توجهانه دیگران نباشید و حفظ حرمت و شان خود را به دیگران گوشزد نمایید و این در واقع احترام به خودتان است و شما در اصل از خودتان مراقبت میکنید. شما اگر یاد بگیرید که به خودتان احترام بگذارید و توجه کنید، دیگر نیازی نیست که خواستار دریافت توجه از سوی دیگران باشید و یا عمل نابرابر انان شما را نمی ازارد. به نظر می رسد، شما همه این محبت و احترام را از دیگران میخواهید، و برای همین هم تلاش میکنید که هر چه از دست تان بر می اید انجام دهید.
توصیه من به شما اموزش مهارت ارتباطی، تقویت اعتماد به نفس و توسعه ارتباط با والدین تان است. اگر همچنان نتوانستید رفتارهای خود را مدیریت کنید، حتما به روانشناس مراجعه کرده و با بررسی ریشه این مشکل، ان را برطرف سازید.

شاد و سلامت باشید.